Co to jest psychoneuroimmunologia duchowa?
Psychoneuroimmunologia duchowa to nauka zajmująca się wzajemnym wpływem zjawisk psychicznych, duchowych, nerwowych, odpornościowych na życie człowieka. Te cztery układy – immunologiczny, neuronalny, duchowy i dokrewny – są ze sobą wzajemnie powiązane.
Jak to się dzieje?
Stan duch ma wpływ na układ współczulny unerwia nie tylko żołądek czy serce, ale też narządy układu odpornościowego, czyli grasicę, śledzionę oraz węzły chłonne. Zakończenia nerwów współczulnych uwalniają neurotransmitery – adrenalinę i noradrenalinę, a narządy i komórki układu immunologicznego zawierają odpowiednie receptory tych hormonów.
Układ odpornościowy i nerwowy łączą się też za pomocą podwzgórza i przysadki mózgowej, która produkuje ACTH – hormon adrenokortykotropowy, wzmagający aktywność nadnerczy. Te z kolei wydzielają do krwi glikokortykoidy, na które reagują receptory limfocytów T i B. Za pomocą hormonów (układu dokrewnego) przekazywana jest informacja z podwzgórza (układu nerwowego) do układu odpornościowego człowieka.
Duchowość Człowieka - Każdy człowiek ma ducha
Duch ludzki jest nieodzowną częścią człowieka. Biblia mówi, że duch człowieka jest tchnieniem samego Wszechmogącego Boga: „Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą” (1 Księga Mojżeszowa2.7).
Duch człowieka jest tym co tworzy naszą tożsamość oraz inne niesamowite atrybuty- chociaż ograniczone- to jednak pochodzące od samego Boga i będące „na jego obraz.” Duch człowieka dotyczy naszego umysłu, emocji, strachu, pasji i kreatywności. To właśnie duch zapewnia tą wyjątkową zdolność, aby się rozwijać i poznawać (Księga Joba 32.8, 18).
Słowa duch i tchnienie są tłumaczeniami hebrajskich słów neshamah oraz greckiego słowa pneuma. Słowa te oznaczają „silny wiatr, inspirację.” Neshamah jest źródłem życia, które rozbudza człowieczeństwo (Księga Joba 33.4). To jest nieuchwytny, niewidoczny duch ludzki, który tworzy rzeczywistość umysłową i emocjonalną. Apostoł Paweł powiedział, „Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który jest w nim?” (1 Koryntian 2.11).
Gdy umieramy to co sie dzieje z naszym duchem ?
W chwili śmierci „duch zaś wróci do Boga, który go dał” (Księga Kaznodziei Salomona 12.7; zobacz również Księgę Joba 34.14-15; Psalm 104.29-30).
Czy zwierzęta mają ducha ?
Każdy człowiek ma ducha, ale jest on różny od „ducha” czy życia zwierząt. Bóg uczynił człowieka w odmienny sposób aniżeli zwierzęta przez to, że zostaliśmy stworzeni „na jego [Boży] obraz” (1 Księga Mojżeszowa 1.26-27). Zatem, człowiek jest zdolny do myślenia, odczuwania, kochania, projektowania, tworzenia, cieszenie się z muzyki, humoru czy sztuki. I ze względu na to, że posiadamy ducha ludzkiego mamy też „wolną wolę”, której nie posiada żadne inne stworzenie na ziemi.
Wpływ infekcji duchowej na czynniki psychologiczne a zdrowie
Liczne badania psychologiczne dowodzą, że długotrwały stres ma destrukcyjny wpływ na organizm człowieka i może prowadzić do powstania chorób psychosomatycznych. Choroba naszego duch ma wpływ na sytuacje powodujące strach co jest ściśle powiązane ze stresem a sytuacje stresowe bowiem powodują obniżenie odporności organizmu. Badania licealistów podczas stresu egzaminacyjnego dowodzą, że sytuacja stresowa powoduje spadek aktywności komórek T i komórek NK (natural killer). Wykazano też, że układ odpornościowy wdowców funkcjonuje gorzej niż mężczyzn żonatych. U mężczyzn, którzy przeżyli śmierć żony, zaobserwowano mniejsze wytwarzanie limfocytów oraz mniejszą ich aktywność.
Stres uruchamia proces zachorowania u osób, które wykazują podatność na jakąś chorobę. Wysokie napięcie emocjonalne destabilizuje funkcjonowanie układu immunologicznego, który pracuje zbyt słabo lub zbyt intensywnie. Jeżeli odporność spada, zwiększa się ryzyko zapadnięcia na infekcje, a nawet choroby nowotworowe.
Nadmierna aktywność układu immunologicznego może skutkować natomiast chorobami autoimmunologicznymi, kiedy organizm walczy sam ze sobą.
Czynniki psychiczne, np. stres, mogą przyczyniać się do chorób, ale też i odwrotnie – psychika i duchowość może mieć swój znamienny udział w procesie zdrowienia. Badania wnoszą, że podczas ataku epidemii rzadziej ulegają chorobie i lżej ją przechodzą ci, którzy są w dobrym nastroju. Ponadto, ilość produkowanych przeciwciał po podaniu szczepionki jest większa u tych, którzy są najmniej zestresowani i zdenerwowani.
Osoby z depresją, które mogą liczyć na wsparcie ze strony najbliższych, lżej przechodzą objawy związane z obniżeniem nastroju. Dodatkowo wspomina się o substancjach stymulujących działanie układu odpornościowego, tzw. immunokorektorach.
Warto zatem wiedzieć, jak zmniejszyć stres lub efektywnie radzić sobie z przeciwnościami losu, by zadbać o dobre samopoczucie.
Zdrowy duch, życie w duchowej zgodzie z Bogiem, radość, humor, uśmiech i uczucie zadowolenia to często lepsze lekarstwo niż niejedna pigułka czy antybiotyk.
Depresja jest powszechnym stanem, który ma wpływ na miliony ludzi. Ci, którzy cierpią na depresję, odczuwają intensywne stany smutku, złości, beznadziejności, zmęczenia i różnych innych symptomów. Mogą zacząć czuć się nieprzydatni, mieć skłonności samobójcze, tracić zainteresowanie rzeczami lub nawet ludźmi, którzy byli dla nic ważni.
Depresję zapoczątkować mogą takie życiowe sytuacje jak: utrata pracy, śmierć ukochanej osoby, rozwód lub problemy psychologiczne związane z nadużyciami lub niską samooceną.
Kliniczna depresja to stan fizyczny, który musi zostać zdiagnozowany przez lekarza. Nie jest ona spowodowana nieszczęśliwymi zdarzeniami, a jej symptomy nie mogą zostać złagodzone poprzez same chęci osoby nią dotkniętej. W przeciwieństwie do tego, co głoszą niektóre społeczności chrześcijańskie, depresja kliniczna nie zawsze jest spowodowana przez grzech. Depresja czasami jest zaburzeniem, które musi być leczone medycznie oraz/lub poprzez specjalistyczne poradnictwo. Oczywiście, Bóg jest w stanie wyleczyć każdą chorobę lub zaburzenie. Jednakże, w pewnych przypadkach, wizyta u lekarza z powodu depresji nie różni się niczym od wizyty u lekarza z powodu chorób ciała.
Pomoc duchowa na depresje ?
Czy wiesz dlaczego Jezus się urodził ? Po co Bóg dał nam Ducha świętego ? Kto to jest Duch Święty i jaką role ma pełnić w naszym życiu ?
Emocje mogą zwieść nas z drogi, ale Boże Słowo jest niezmienne. Po co Musimy trwać silnie w wierze w Boga i trzymać się Go nawet bardziej, kiedy przechodzimy przez próby i pokuszenia ? Biblia mówi nam, że Bóg nigdy nie zezwoli na pokuszenia w naszym życiu, które byłyby większe niż te, które moglibyśmy znieść (1 List do Koryntian 10:13).
Chociaż cierpienie na depresję nie jest grzechem, każdy jest odpowiedzialny za to jak zachowuje się w tym schorzeniu, łącznie z uzyskaniem profesjonalnej pomocy, jeśli tego wymaga. „Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię” (List do Hebrajczyków 13:15).
Podstawowe zasady zdrowego ducha i harmonii psychicznej
Antybiotyk duchowy:
Gdy poddajemy nasze życie pod prowadzenie Ducha Bożego, to sam Duch „świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy” (Rzymian 8.16).
Psychoneuroimmunologia duchowa to nauka zajmująca się wzajemnym wpływem zjawisk psychicznych, duchowych, nerwowych, odpornościowych na życie człowieka. Te cztery układy – immunologiczny, neuronalny, duchowy i dokrewny – są ze sobą wzajemnie powiązane.
Jak to się dzieje?
Stan duch ma wpływ na układ współczulny unerwia nie tylko żołądek czy serce, ale też narządy układu odpornościowego, czyli grasicę, śledzionę oraz węzły chłonne. Zakończenia nerwów współczulnych uwalniają neurotransmitery – adrenalinę i noradrenalinę, a narządy i komórki układu immunologicznego zawierają odpowiednie receptory tych hormonów.
Układ odpornościowy i nerwowy łączą się też za pomocą podwzgórza i przysadki mózgowej, która produkuje ACTH – hormon adrenokortykotropowy, wzmagający aktywność nadnerczy. Te z kolei wydzielają do krwi glikokortykoidy, na które reagują receptory limfocytów T i B. Za pomocą hormonów (układu dokrewnego) przekazywana jest informacja z podwzgórza (układu nerwowego) do układu odpornościowego człowieka.
Duchowość Człowieka - Każdy człowiek ma ducha
Duch ludzki jest nieodzowną częścią człowieka. Biblia mówi, że duch człowieka jest tchnieniem samego Wszechmogącego Boga: „Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą” (1 Księga Mojżeszowa2.7).
Duch człowieka jest tym co tworzy naszą tożsamość oraz inne niesamowite atrybuty- chociaż ograniczone- to jednak pochodzące od samego Boga i będące „na jego obraz.” Duch człowieka dotyczy naszego umysłu, emocji, strachu, pasji i kreatywności. To właśnie duch zapewnia tą wyjątkową zdolność, aby się rozwijać i poznawać (Księga Joba 32.8, 18).
Słowa duch i tchnienie są tłumaczeniami hebrajskich słów neshamah oraz greckiego słowa pneuma. Słowa te oznaczają „silny wiatr, inspirację.” Neshamah jest źródłem życia, które rozbudza człowieczeństwo (Księga Joba 33.4). To jest nieuchwytny, niewidoczny duch ludzki, który tworzy rzeczywistość umysłową i emocjonalną. Apostoł Paweł powiedział, „Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który jest w nim?” (1 Koryntian 2.11).
Gdy umieramy to co sie dzieje z naszym duchem ?
W chwili śmierci „duch zaś wróci do Boga, który go dał” (Księga Kaznodziei Salomona 12.7; zobacz również Księgę Joba 34.14-15; Psalm 104.29-30).
Czy zwierzęta mają ducha ?
Każdy człowiek ma ducha, ale jest on różny od „ducha” czy życia zwierząt. Bóg uczynił człowieka w odmienny sposób aniżeli zwierzęta przez to, że zostaliśmy stworzeni „na jego [Boży] obraz” (1 Księga Mojżeszowa 1.26-27). Zatem, człowiek jest zdolny do myślenia, odczuwania, kochania, projektowania, tworzenia, cieszenie się z muzyki, humoru czy sztuki. I ze względu na to, że posiadamy ducha ludzkiego mamy też „wolną wolę”, której nie posiada żadne inne stworzenie na ziemi.
Wpływ infekcji duchowej na czynniki psychologiczne a zdrowie
Liczne badania psychologiczne dowodzą, że długotrwały stres ma destrukcyjny wpływ na organizm człowieka i może prowadzić do powstania chorób psychosomatycznych. Choroba naszego duch ma wpływ na sytuacje powodujące strach co jest ściśle powiązane ze stresem a sytuacje stresowe bowiem powodują obniżenie odporności organizmu. Badania licealistów podczas stresu egzaminacyjnego dowodzą, że sytuacja stresowa powoduje spadek aktywności komórek T i komórek NK (natural killer). Wykazano też, że układ odpornościowy wdowców funkcjonuje gorzej niż mężczyzn żonatych. U mężczyzn, którzy przeżyli śmierć żony, zaobserwowano mniejsze wytwarzanie limfocytów oraz mniejszą ich aktywność.
Stres uruchamia proces zachorowania u osób, które wykazują podatność na jakąś chorobę. Wysokie napięcie emocjonalne destabilizuje funkcjonowanie układu immunologicznego, który pracuje zbyt słabo lub zbyt intensywnie. Jeżeli odporność spada, zwiększa się ryzyko zapadnięcia na infekcje, a nawet choroby nowotworowe.
Nadmierna aktywność układu immunologicznego może skutkować natomiast chorobami autoimmunologicznymi, kiedy organizm walczy sam ze sobą.
Czynniki psychiczne, np. stres, mogą przyczyniać się do chorób, ale też i odwrotnie – psychika i duchowość może mieć swój znamienny udział w procesie zdrowienia. Badania wnoszą, że podczas ataku epidemii rzadziej ulegają chorobie i lżej ją przechodzą ci, którzy są w dobrym nastroju. Ponadto, ilość produkowanych przeciwciał po podaniu szczepionki jest większa u tych, którzy są najmniej zestresowani i zdenerwowani.
Osoby z depresją, które mogą liczyć na wsparcie ze strony najbliższych, lżej przechodzą objawy związane z obniżeniem nastroju. Dodatkowo wspomina się o substancjach stymulujących działanie układu odpornościowego, tzw. immunokorektorach.
Warto zatem wiedzieć, jak zmniejszyć stres lub efektywnie radzić sobie z przeciwnościami losu, by zadbać o dobre samopoczucie.
Zdrowy duch, życie w duchowej zgodzie z Bogiem, radość, humor, uśmiech i uczucie zadowolenia to często lepsze lekarstwo niż niejedna pigułka czy antybiotyk.
Depresja jest powszechnym stanem, który ma wpływ na miliony ludzi. Ci, którzy cierpią na depresję, odczuwają intensywne stany smutku, złości, beznadziejności, zmęczenia i różnych innych symptomów. Mogą zacząć czuć się nieprzydatni, mieć skłonności samobójcze, tracić zainteresowanie rzeczami lub nawet ludźmi, którzy byli dla nic ważni.
Depresję zapoczątkować mogą takie życiowe sytuacje jak: utrata pracy, śmierć ukochanej osoby, rozwód lub problemy psychologiczne związane z nadużyciami lub niską samooceną.
Kliniczna depresja to stan fizyczny, który musi zostać zdiagnozowany przez lekarza. Nie jest ona spowodowana nieszczęśliwymi zdarzeniami, a jej symptomy nie mogą zostać złagodzone poprzez same chęci osoby nią dotkniętej. W przeciwieństwie do tego, co głoszą niektóre społeczności chrześcijańskie, depresja kliniczna nie zawsze jest spowodowana przez grzech. Depresja czasami jest zaburzeniem, które musi być leczone medycznie oraz/lub poprzez specjalistyczne poradnictwo. Oczywiście, Bóg jest w stanie wyleczyć każdą chorobę lub zaburzenie. Jednakże, w pewnych przypadkach, wizyta u lekarza z powodu depresji nie różni się niczym od wizyty u lekarza z powodu chorób ciała.
Pomoc duchowa na depresje ?
Czy wiesz dlaczego Jezus się urodził ? Po co Bóg dał nam Ducha świętego ? Kto to jest Duch Święty i jaką role ma pełnić w naszym życiu ?
Emocje mogą zwieść nas z drogi, ale Boże Słowo jest niezmienne. Po co Musimy trwać silnie w wierze w Boga i trzymać się Go nawet bardziej, kiedy przechodzimy przez próby i pokuszenia ? Biblia mówi nam, że Bóg nigdy nie zezwoli na pokuszenia w naszym życiu, które byłyby większe niż te, które moglibyśmy znieść (1 List do Koryntian 10:13).
Chociaż cierpienie na depresję nie jest grzechem, każdy jest odpowiedzialny za to jak zachowuje się w tym schorzeniu, łącznie z uzyskaniem profesjonalnej pomocy, jeśli tego wymaga. „Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię” (List do Hebrajczyków 13:15).
Podstawowe zasady zdrowego ducha i harmonii psychicznej
Antybiotyk duchowy:
Gdy poddajemy nasze życie pod prowadzenie Ducha Bożego, to sam Duch „świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy” (Rzymian 8.16).